Tezer Özlü'nün yurtdışındayken Türkiye'deki dergilere yazdığı, dünya edebiyatıyla, sinema ve tiyatroyla kurduğu ilişkiyi kendi edebiyatı içinden yorumladığı yazılardan oluşan Yeryüzüne Dayanabilmek İçin, yazarın iç dünyasını takip eden tutkun okurlar için yeni bir ışık sağlıyor. Okuduğum her Tezer Özlü kitabı dönüş yollarıma barikatlar kurarak beni bir yerlere götürüyor. İsmini gördüğüm zaman sanki bir tren istasyonundayım ve uzanacağım kitap nereye gideceğini bilmediğim bir tren.Yeryüzüne Dayanabilmek İçin adlı kitabı da beni aldı ve geçmişe götürdü. Çocukluğun Soğuk Geceleri ve Yaşamın Ucuna Yolculuk'un yazarından yine yaşamla ve ölümle hesaplaşan yazılar. Böylesine çağdaş ve ileri görüşlü bir yazarımıza gereken değerin zamanında verilmemiş olmasının hüznünü yaşıyorum.