Ölen biriyle konuşmak, saatlerce.. Anlatılan iki zamanında misafiri oluyorum okurken . İzmir suikastından , -25 'i bulan havada küçük kulübede nöbet tutan askerin kafasının içine kadar adım atmadık yer kalmıyor. Acıdan başka bir şey değilim diyor kitabın son sayfalarında acıdan başka bir şey değilim... Ben burda mıyım diye soruyor birileri kitap boyunca. Tarihin tozlanmış sayfalarından Ziya Hurşit dikiliyor karşınıza. Unutmayı hatırlatıyor. Bir devir daha kapandı diyor. Evett Hakan Günday ne kadar da zaman geçse kitaplarındaki olay örgüleri kendilerini unutturmuyor. Ilk Zargana sonra A Z şimdi de Ziyan. Yaşantının ürünü dediğimiz ,bir şekilde göz ardı edilen konular oldu mu anlatılan daha bir kulak kabartıyor insan burda da bak ne demiş diye. Kafaya bir çiviyle kazınan cümleler var kitapta : "Doğuda kızlar kadın doğar. Ecellerinden önce ölürler. İlk yemeği anasının memesinden gelen ve yediği çanağa tükürmekte sakınca görmeyen erkek. O kadar çok kadın gömer ki, toprak bile artık dişidir. Bu yüzden toprak ana diye bilinir.Perilerin şanı buradan gelir. Diri diri gömüle gömüle toprağı bile kadın yapmışlardır. Bu yüzden verimsiz ve çoraktır; buna da kadının intikamı denir." Diri diri ,gömüle gömüle toprağı bile kadın yapmışlardır. Şu cümlede çok acı var. Konuştukça bağırdıkça sesin çıkılmadığını daha bir hissettiğin acılardan. Bu kitabı bu cümlelerle hatırlayacağım. Akıcı üslubuyla, çarpıcı cümlelerle uzun zaman geçse de unutulmayacak bir kitap olmuş. Keyifli okumalar efendimm..

ZiyanHakan Günday · Doğan Kitap · 20195,1bin okunma

·

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

şevin