o kadar kırılmış,
o kadar incinmişim ki,
yanak kaslarımın hangisi gülmekte
bilemiyorum.
yara o kadar derin,
öyle ki,
duyamıyorum.
dostamisc
26.08.2016 – İstanbul
belki de yaralarımızın diriliğinin tek sebebi, kapatırız, kuruturuz tamam deriz de ; ama birden bire gelip kanatmasına müsaade edişimizdir bir yâd elin yeniden.:((
Şiir için yorumunuza çok teşekkür ederim Ferah Hanım. Öyledir genelde yaralarımız. Bir türlü kendine gelmez, hep acır, çok acır. Ama bu tekrar ve siz bana başka bir güzelliği hüzünlü olarak anımsattı.