Son zamanlarda okuduğum en güzel kitaptı diyebilirim. O kadar çok sevdim ki. Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı’nı çağrıştırdı zaman zaman ama çok daha akıcı ve eğlencelisi. Doppler’in varoluşçuluğu da Camus’nün Yabancı’sını çağrıştırdı ama asla bir taklit değil. Çok içten hissettim metni. Norveç edebiyatından okuduğum kitapların sıcaklığını, dürüstlüğünü, samimiyetini çok seviyorum. Bongo, Gregus, Sağcı adam, Nora, Düsseldorf... Tüm karakterler o kadar yalın ama sağlam tasvir edilmiş ki, hayatım boyunca unutmayacağım.
