Şubatın son gecesini, Dostoyevski’nin yazdığı son öyküsüyle bitirdim • Kısacık 1 saatte biten, düşündüren ve yine Dostoyevski’ce önce hayatı sorgulayıp yine umutsuz bir ruh haline dönüşen harika bir öyküydü. Ve Mehmet Altay’ın o muhteşem sesi. • Galiba hiçbir zaman Çarlık yönetimindeki İdamdan kurtulduğu o son anı unutamamış. hikayeleri/romanları hep bu piskoloji çevresinde işlemeye ve buhranlı bir şekilde kaleme almaya devam etmiş.. Ben sesli kitap olarak dinlememe rağmen gecenin bir vaktinde sıcacık yatağımı bırakıp koşarcasına masama oturdum. Yine satırların altını çizercesine kaydı durdurup beni en çok etkileyen kısımları hemen not aldım. Birkaç tanesini de sizinle paylaşmak isterim. Mutlaka okuyun dediklerimden yine. • (Gülünç Bir Adamın Düşü) • Önce hastalığı, ardından tedavisini buldular. Önce düşmanlığı yarattılar, ardından kardeşliğin ve insani değerlerin iyi birer savunucusu oldular. • Dağılmaya ve kutuplaşmaya başladılar. Kutuplaşma karşılıklı itiraflari ve suçlamaları doğurdu. Utanma duygusunu tatlılar. Utanmayı iffet saydılar. Şanı ve şöhreti keşfettiler. Her toplum kendini bir diğerinden üstün kılan ve onu ayrıştıran simgeler buldu. .....

Gülünç Bir Adamın DüşüFyodor Dostoyevski · Helikopter Yayınları · 20161,463 okunma

·

128 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.