Nestorios ve Nasturîlik;
5.yüzyılın başında Nasturîlik şekli altında, adını Antakyalı bir keşiş ve Mopsuestialı Theodoros’un öğrencisi olan Nestorios’tan alan yeni bir Hıristolojik bölünme görüldü. Nestorios 428’de II.Theodosios tarafından Konstantinopolis Piskoposu olarak atandı ama vaizinin,Meryem’e “Theotokos”(Tanrı’yı doğuran)olarak atıfta bulunulmamasını dile getiren vaazını alenen destekleyince,hatırı sayılır bir düşmanlık uyandırdı.Nasturîler İsa’nın ilahi ve insani yanlarının tek bir kişide birleşmiş görülmediği,ama birbirleriyle bağlantılı sayıldığı bir teoloji geliştirdiler. Görüşleri 431’de Efesos Konsilinde mahkûm edildi,o zaman 486’da İran’da,Selevkia-Ktesifon’daki kendi konsillerinde bağımsız bir kilise kurdular;İran’da bir köprübaşı oluşturarak sonraki yüzyıllarda Kuzey Hindistan’da ve Çin’e kadar Orta Asya’da başarılı misyonerlik faaliyetlerinde bulundular.Nasturîlik bugün Süryani Ortodoks Kilisesi olarak özellikle Kuzey Irak’ta varlığını sürdürüyor.
Sayfa 82Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.