Farzı misal: Şehirlerde özellikle kalabalık caddeleri mesken tutan; hırpani kılıklı,saç sakal birbirine girmiş ,önünde tası yahut avucunu açmış -Allah aşkı için sadaka-isteyen bir dilenci gördünüz/gördüm. İlk tepkimiz irkilerek geri çekilme,ikinci tepkimiz elimiz tersi ile kış kışlayıp; -hadi oradan Allah versin. -boyundan posundan utan sapasağlam adamsın,git düzgün bir işe çalış. Şeklinde oluyor. Aslında bizim dinimizde,töremizde sadaka isteyeni geri çevirmek şöyle dursun,o farzı misal verdiğim sözler bile gaflet belirtisidir. Bizler Hızır As ın her şekle bürünüp karşımıza çıkabileceğinin hikayeleri ile büyümüş ve her dilenene veyahut yolda/zorda kalmışı bir vakitler Hızır gibi bildiğimiz insanoğlunun son numuneleriyiz. Tüm bunların anlatacağım kitapla alakasına gelecek olursam eğer: Bu kitap, ismine o dönem “samana”denilen şimdinin keşişlerinin yolculuğunu anlatıyor. Elbette içlerinde bir om,her biri kendi nirvasını kendi Buda’sını arıyor. Ararken oruç tuttukları zaman harici günlük yeme ihtiyaçlarını dilenerek sağlıyorlar. Herbiri bilgiye,yeni bir öğretiye,yeni bir öğretmene,yeni bir inanca zihinsel açlık çekiyor. Nereden bir evliya,Eren haberi gelse; kimsenin kimseden bir farkının olmadığı*farkındalığını yaymak için kel kafaları ve sarı elbise bezinden mahrem yerlerini örttükleri kıyafetlerlerle o beldeye göçerler. Bu konma göçme süresince kimi suda yürür rahipliğini ispatlar kimisi de kahramanımız Siddhartha gibi her şeye duyduğu sonsuz açlık onu baştan çıkartır ve başka bir arayış peşine düşer. Öğrenmeye,yeni bilgiye,yeni doyumlara aç olan bu rahip;budizm felsefesinin 5 ana maddesini içeren tüm merhaleleri geçirir. Atıldığı onca ekşının karmasını bir nehir yatağında bulur.Nehir ona fılsıldar,nehir ona Güler. İşte böyle:azıcık spoili bir başlangıçtan sonra başlıyorum eser hakkında Om*lamaya... Eserin kendisi -ölmeden önce okunacaklar-listesinde görüp adını aldığım akabinde hakkında türlü methiyeler işittiğim, O şöyle güzel,böyle mesajlı,içeriği öğretici,en felsefik söylemleri ile, “okuyayım da mezarımda ters dönyeyeyim”dediğim eser. -biri şu ölmeden okunacak listesini güncellesin yahu- Taoizmle başlayıp,Hinduizm,Budizm,Şintoizm diye devam edip tüm izm leri Panteizm’e(doğa tanrıcılık)bağlayamasıyla kendimi cıks cıks bu olmamış derken buldum. Belki evvelinden Bir çift yürek ve Ferrarisini satan bilge-gibi benzer minvalde eser okumanın getirisinden,belki benim yaşıma hitap etmemesinden,belki bulduğum çatlak ve boşluklardan içeri dolan hava akımından emin değilim ancak ben bu eserde bir şey öğrenmedim. Bu kadar eğitim öğretim deyip bir okuruna benim de öğrenecek şeyim kalmamış dedirttiği için ;sevemedim. Ama yorumuma denk gelen okuyucu: Eğer yaşın 16/25 arası ise yahut çevrende bu yaş grubu var ise ona okut. -eğer 38 yaşındaysan ölmeden önce okunacaklar da seni sarmıyor- Eh bu kadar tü olmamış dedikten sonra,eserde yakaladığım bir iki güzelliği de yazayım da boğulmayalım. Yazarın anlatımı ve yazın tekniği şerbet gibi. Bu kadar Eh bu seferlikte olsa tavsiye kitapsız(eli boş)gitmek olmaz. Şuraya bir Oscar Wilde Mutlu Prens yazıyorum.

SiddharthaHermann Hesse · Can Yayınları · 202037,8bin okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.