Fakir Baykurt
Onun Sarnıç'ını, Semaver'ini okumak bana çok sonra nasip oldu. En ilkin Lüzumsuz Adam'ını gördüm. Oradaki Yemek yiyen bir işçi kadar güzeldi. sözünü okuyalıdan beri Sait Faik'e tutkunum. Beni saran daha neler yoktu o kitapta! Hele Ufuklar'da çıkan en sons hikâyesi.. Ne diyor orada: «Köpekler konuşuyor, insanlar havlıyordu..>
Onun derbederliğine, dağınıklığına içerliyenler bulunabilir. Fakat, bu, gidildikten sonra bir daha dönülmiyecek dünyada üç buçuk gün yaşamak için öyle hesaplı, öyle kurallı olmıya zoraki ciddiliğe pek mi lüzum var yani? İnsanın iç güdüsü yok mu?
Sait Faik'ten yarına epeyce hikâye kalacağını umuyorum. O, sevgili Orhan Veli'nin dediği gibi, edebiyatımızın <ölü doğmuş çocuklar> ından değildi.
Sayfa 51 - YeditepeKitabı okudu
··
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.