Öncelikle söylemem gerekirse kitabı okurken not çıkarmanız gerekebilir. Çünkü kitap o kadar geniş konuları kapsıyor ki, mutlaka bir bölümü bitirince, "Demek ki şu konuda şunlara dikkat etmeliyim." dedirtiyor. Zaten bu kitabı rahatlıkla okumamı sağlayan da bu oldu; konu ne olursa olsun her şekilde bana hitap etmesi ve o konudan ders çıkarmam. Ve kitapta en çok ilgimi çeken şey, günümüz "Eğitim Sistemi"ndeki hatalara değiniyor olmasıydı. Gerçek anlamda eğitimin nasıl olacağını açıklıyordu. Ayrıca, Ord. Prof. Dr. Ali Fuad Başgil, "Gençlerle Başbaşa" adlı eserinde bu kitaptan şu şekilde söz ediyor: "İhtiyar bir meşenin dibine oturarak İrade Terbiyesi'ni okumaya koyuldum. Okudukça içimde tahassür ve nedametle karışık müphem bir acı belirdi. Kendi kendime 'Ah bu kitap on sekiz yirmi yaşlarımda elime geçmeliydi!' diyor ve geciktiğim için üzülüyordum." (Sayfa 12, Yağmur Yayınları) *** Yalnızca kitabı okuyarak mucizevi bir değişim beklemek de akıllıca değil. Önemli başarılar ve kalıcı değişimler uzun bir uğraş gerektirir. Kitabın özet olarak anlatmaya çalıştığı şey de bu aslında. Düzenli ve doğru bir şekilde öğrenme, kalıcılığı sağlama. Yazarın ele aldığı temel konu aslında her daldan farklı şekilde İradeyi terbiye etme şekilleri. Gerçekten de irade çok önemlidir. İradeyi terbiye edebilme, bir nevi kendimizi kontrol edebilmedir. Ve bu gerçekten çok emek ister. Ben bu kitapta en önemli bulduğum birkaç sorunu sizinle paylaşacağım. Yazar kitabın hepsinde hemen hemen "Tembellik" konusunu ele alıyor. Peki kim o "Tembel" olarak nitelendirilen kişiler? -Zamanını hiçe sayıp boş boş gezip matah bir şey yaptığını sananlar -Parasıyla gösteriş yapıp, şana şöhrete böyle sahip olduğunu ve kendini hiçbir işe karıştırmayıp geliştiğini düşünenler - Her olayda kendini 'yorgun' sınıfına alıp hiçbir işe kalkışmayanlar, bir nevi üşengeçler diyebiliriz. "Doğrusu büyük adam büyük cesaret gerektiren birkaç iş yapan değildir. Hayatın tüm evrelerinde cesurca kararlar alıp icra edendir. Tüm isteksizliğine rağmen kalkıp bilmediği bir sözcüğün anlamını sözlükten bakan, tembellik yapma arzusuna rağmen işini tamamlayan, can sıkıcı olsa da o sayfayı okuyup bitiren öğrencidir cesur olan. İrade bu saymakla bitmeyen, tek başına anlamsız eylemlerin toplamının meyvesidir." yazısı da özetliyor aslında bu konuyu. Benim de zaten kitapta en beğendiğim alıntı bu olsa gerek. Tembellik, isteksizlik yenmemiz gereken, başarılarımızı olumsuz anlamda etkileyecek olan etmenler aşılmadığı sürece ne başarılı olabiliriz, ne de gerçek anlamda İrade Terbiyesini, irade kontrolünü sağlayabiliriz. Bir diğer önem verdiğim konu "Kötü Arkadaşlar" konusu. Kötü arkadaş, kötü çevre demektir. Ve insan iradesi, nefsi, her ne kadar engel olmaya çalışsak da illa bir şekilde kötü çevreden, kötü arkadaşlardan etkilenir. "Üzüm üzüme baka baka kararır." derler ya, aynen öyle. Zaten çocukken çevremizden ne görürsek, onu uyguluyoruz, o yanlışı düzelten olmazsa o davranışı doğru buluyoruz. Gençken bazı yanlışlarımızı fark ediyoruz, düzeltmeye çalışıyoruz. Bu sefer de devreye kötü arkadaşlar giriyor. Kötü arkadaşlar, davranış olarak hayatımıza girmez; zaten davranış olarak kötü olan arkadaşlara hayatımızda yer vermememiz gerektiğini biliriz. Yazar bu konuda davranış ya da dış görünüş olarak iyi, kendini kontrol edebilme ya da çevreyi olumsuz etkileyen kötü arkadaşı "Azılı düşmanımız" olarak nitelendiriyor, bence çok haklı. Ve eğer bir kere o ortama girerseniz, kurtulma olasılığınız gerçekten ama gerçekten çok düşük. Çünkü o ortamda alıştığınız kötü davranış size çok çabuk geçer, ve siz o davranıştan kurtulurken birçok fırsatı kaçırırsınız, birçok yapmayacağınız hatayı yaparsınız, vakit kaybı gibi nitelendirilebilir. Siz siz olun, "Arkadaşım" dediğiniz kişiyi iyi seçin. *** Bu iki konudan çıkardığım dersleri kesinlikle hayatım boyunca unutmayacağım. Sadece bu iki konu için değil, diğer tüm konulardan da birer cümle de olsa çıkardığım dersler benim hayatımı yönlendirecektir. Okuyun, okutturun. Herkese hitap edeceğine eminim.