Dostoyevski'nin "Hepimiz Gogol'un Palto'sundan çıktık" cümlesinden kastı eminim ki, Portre için de geçerlidir. Gogol'un kara mizah ve fantastik eleştiri tarzı ile eserlerindeki harikulade betimlemelerini okuyup, anladıkca kendinden sonrakilere nasıl bir ilham kaynağı olduğununu görmek mümkün.
Kara mizahını ustalıkla kullanması itiraf edeyim ki, bazı yerlerde bana kahkaha bile attırdı. İlginçtir ki, paralel olarak Dostoyevski'nin kara mizahla dolu yapıtlarından biri olan "Stepançikovo Köyü ve Sakinler"i romanını da aynı şevkle okuyorum.
