Psikoz
Lacan, Başkan Schreber'in yazılarında “metafora benzeyen hiç bir sözle karşılaşılmadığını” söyler. Schreber'in hezeyanı gösterilenden boşalmış gösterenle kaplanmıştır; oysa nevrotiklerde gösteren, kaybolmuş gösterilenin ifade edildiği bir araçtır. Görüldüğü gibi, Schreber'in yazılarında görülen hezeyandaki gösteren gösterilen bağlantısının yokluğu bir stil eleştirisi değildir, hezeyanın saldırdığı yapısal bir yoksunluğun ifadesidir. Paradoksal olarak, hezeyan bu yokluğu sahneye koyarak, kendisi bir “hezeyan metafor”una dönüşmüştür. Bu bağlamda, hezeyanın içeriği değil ama hezeyanın mekanizması temsiliyet rolü oynar.
Sayfa 4 - M. Derya Gürsel, Tülin GençözKitabı okudu
··
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.