Doksanlı yıllarda basılmış bir kitap vardı. Emre Yılmaz'ın "Şeytanın Fısıldadıkları" kitabı. "Bana okumayı sevdiren kitap" olarak tanımlarım onu. O kitaptaki, Şeytan'la sohbet etme fikri oldukça orijinal bir fikir gibi gelmişti. Sonra Goethe'nin Faust'unu okudum. Meğer aynı fikir çok daha önce de ele alınmış. Bu açıdan bakıldığında, Burak Özdemir'in Levh-i Mahfuz kitabı da Tanrıyla sohbet eden bir reklamcıyı işleyerek zincire katılıyor. Bunlara bir yenisi daha eklendi: Hilmi Ziya Ülken'in Şeytan'la Konuşmalar'ı. Kitapta, 17 farklı konuda, yazar ve Şeytan'ın sohbetleri var. Bu konuşmalar, yukarıda saydığım kitaplardan farklı ilerliyor. Çünkü ilgili başlıklarda, yazarın derin tarih, resim, felsefe ve edebiyat bilgisine şahit oluyorsunuz. Bir aydın nasıl olmalı? sorusunun cevaplarını alıyorsunuz. Kitabın ilk baskısı 1942 yılına ait. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, yazarın orijinal metnine sadık kalmış, bugün kullanılmayan kelimeleri değiştirmek yerine, sayfanın altında açıklamalar vermiş. Bu, isabetli de olmuş. Metni okurken yeni kelimeler de öğrenilebiliyor böylelikle. Metin oldukça akıcı. Sadece "Geçmiş Zamana Dair" isimli kısım diğerlerinden ağır. Ülken'in ironik ya da sağ derken solu gösteren cümleleri hoşuma gitti. Kitap, Cemil Meriç'in kitap ve yazarıyla ilgili cümleleriyle başlıyor. Farklı bir Şeytan'la da karşılaşıyorsunuz sayfalarda. Ne yaptığını ve ne olacağını bilen, zaman zaman komik, zaman zaman düşündürücü bir Şeytan var. Eser, okurda, "Şeytan'la sohbet eden ben olsaydım, neleri konuşurdum?" sorusunu sormaya zorluyor.

Şeytan’la KonuşmalarHilmi Ziya Ülken · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201674 okunma

·

183 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.