Hayat güzelleşsin diye yazılmalıdır öyküler...
Böyle der Tanpınar. Onun için öykünün anlamı budur. Rüyanın masalın korkunun sanatı güzelleştirdigini düşünür ve öykülerini bu ögelere göre belirler. İlk olarak Abdullah Efendi'nin rüyaları ile başlarız kitaba. Burada gerçek ile hayal arasına sıkışmış yaşayan bir adamın sürrealist öyküsünü görürüz. Yaşananların hayal mi gerçek mi olduğunu söylemek zordur. Çok güzel kurgulanmıştır. Benlikten kaçışın bir öyküsüdür aslında. Olaylara sisli bir atmosferden bakarız. Ferdi bunalımlar ve bunların yarattığı trajedi. Aslında hikayede tek kahraman vardır. Diğer kahramanlar dekor vazifesi görür.
