Sultan ||.Murad mısır'dan gelen meşhur âlim Molla Gürani'yi pek sevmiş, pek beğenmiş ve Manisa valiliğine gönderdiği oğlu şehzade Mehmed'in -gelecegin Fatih'i -hocalığına tahin etmişti. Ancak eline de bir kızılcık sopası tutuşturup "Efendi hazretleri, şehzade henüz çocuktur, olmaya ki derslerinde tembellik eder; böyle bir hal gördüğünüzde bu sopayla dövmeye çekinmeyesiz" diye tembihlemişti.
Manisa'ya giden Güranî, ilk dersine elinde kızılcık sopasıyla girdi. Şehzade bunu görünce hayretler içinde sordu:
"Efendi hazretleri, bir elinizde kitap, bir elinizde sopa var. Kitabı anladık, ilim öğrenmeye yarar; ille velakin sopaya anlamazız, derste sopa ne işe yarar?"
Molla Güranî sert sert şehzadeye baktı.
"Bu sopa padişah armağanıdır Şehzadem," dedi. "Şayet derslerinize çalışmakta tembellik ederseniz üzerinize sinen tembellik tozlarını bu sopayla döveceğim."
Daha beter hayrete düşen şehzade,
"Ama biz Şehzadeyiz," diye âdeta inledi. "Şehzadeler dövülmez."
"Siz talebemsiniz," diye gürledi Molla Güranî. "Çalışmayan talabeyi darb etme (dövme) hakkına sahibim. Hele Şehzadeler herkesden çok çalışmalı. Zira kim, bu günün şehzadesi yarının padişahıdır; milletin kaderini bir cahile emanet edersem beni kıyamete kadar lanetle anarlar."
Öyle bir babadan, öyle bir hocadan, öyle bir çevreden elbette böyle bir Fatih yetişecekti.
Sayfa 125Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.