Ben O Değilim, bundan yaklaşık 5-6 sene önce, okumayı en çok istediğim kitaplardan biriydi. Fakat o dönem bir türlü kitabı alıp okuyamamıştım. Ancak şimdilerde kendisini okuyabildim ve kitabı bitirdikten sonra şunu düşündüm: Kitabı o zamanlar okusaydım muhtemelen daha çok severdim. Ha, şimdi sevmedim mi? Açıkçası kitabın hem sevdiğim hem de sevmediğim yönleri oldu. (Devamı spoiler içerir.) Sevdiğim Yönleri: 1) Kitapta yaşanan olayların geneli eğlenceli ve keyifliydi. 2) Kitap çok akıcıydı. Okurken dalıp gittiğim ve saatin kaç olduğunu unuttuğum çok zaman oldu. 3) Arın'ın Tuna'ya olan hisleri samimi ve inandırıcıydı. 4) Arın ile Tuna'nın barışma sahnesi çok tatlıydı. 5) Kitap, ilk 300 sayfa boyunca hiç sıkmadan ilerledi. Sevmediğim Yönleri: 1) Arın'ın içsel konuşmaları çoğu zaman beni rahatsız etti. Özellikle 'eski de olsa kadınlarımızın giydiklerini kıskanıyoruz' tarzı bir söylemde bulunduğu kısım çok saçmaydı. Arın'ın, hayatındaki kadınların giyimine karışması, hele de 'eski kadınım' tarzı ibareler kullanması çok iticiydi. Bir kadından ayrıldığın anda, o senin hiçbir şeyin olmaz. O kadar. 2) Evet, Arın'ın Tuna'ya olan aşkı samimiydi. Fakat Arın, Tuna'ya ilk görüşte vurulup ikinci görüşte aşık olduğunu iddia etmese bu aşk daha samimi olabilirdi. 3) Arın'ın, Tuna'ya aşık olduğunu net olarak anladığı bir an vardı. Bu andan sonra hemen Celia konusunda gerekli olanı yapmalıydı. Ama Arın, bu işi geciktirdi. Gerçi yazar, Arın'a yüklenmeyelim diye Celia'yı da sadakatsiz bir karaktere dönüştürdü fakat bu durum hiç hoşuma gitmedi. Sırf Arın'ı az da olsa aklamak için başka birinin harcanması rahatsız ediciydi. 4) Arın'ın Tuna'yı takip etmesi rahatsız olduğum bir başka konuydu. Bu, romantik bir olay gibi gösterilmeye çalışılsa da benim için asla romantik değildi. 5) Arın'ın; hayırı cevap olarak kabul etmemesi, Tuna'yı kendi haline bırakmaması ve tutup da onu kaçırması berbat bir hareketti. Halbuki biraz makul ve anlayışlı olsaydı ve Tuna'ya biraz zaman verseydi olaylar yine güzel bir noktaya gelirdi. 6) Kitabın sonlarına doğru Arın Tuna'ya, hem kendine hem de ilişkimize olan güvenini kazanmaya başladın falan diyordu. İyi de kitabın başında da Tuna, hem kendine hem de bu ilişkiye güven duyuyordu zaten. Meriç ile olan berbat başlangıcına rağmen Arın'a güvendi mesela. Bence Tuna'nın güven problemi yoktu ve bu muhabbet de yine kitabı uzatmak için yapılmıştı. 7) Meriç demişken, Meriç'i hiç sevmedim. Feci şımarık ve bencil biriydi. 8) Başlarda Tuna'yı sevmiştim ama kitabın sonundaki tavırları yüzünden kendisine aynı hisleri hissedemedim. İşi de dahil olmak üzere sevdiği her şeyi arkasında bırakması ve bu derece pasifleşmesi hoşuma gitmedi. 9) Aşağı yukarı 300'lü sayfalardayken aslında kitap bitti. Fakat yazar, Tuna'nın babasını ve Arın'ın hizmetlisini kapsayan bazı gereksiz entrikalara girerek kitabı uzattıkça uzattı. Bu yüzden de kitap sıkıcılaştı. Şöyle bir bakınca kitaba dair sevmediğim kısımların, sevdiğim kısımlardan çok olduğu açıkça ortada aslında. Fakat keyif alarak okuduğum sahnelerin ve hikâyenin ilk 300 sayfa boyunca bu kadar akıcı ilerlemesinin hatrına kitaba ortalamanın altında bir puan vermek istemedim.

Ben O DeğilimFatma Erdek · Ephesus Yayınları · 2015305 okunma

·

193 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Baştankara