Büyük keyif alarak okuduğum bir kitabı daha bitirmenin can sıkıntısı her daim söz konusu. İlk bölümde bir diyalogtan ziyade bir satranç oyunu gibi yapılan karşılıklı konuşma mest edici. Bundan sonrası iç detay, okumak için hevesli olana duyrulur.
Sokrates sorularıyla Menon’u bir yerlere götürmek -ki belki de çekmek bu, bilemiyorum- istiyorken, Menon duruma uyanıyor ve çekimser kalıyor gibi hissettim. Erdem nasıl kazanılır sorusu ise doğrudan bir yaklaşımla yanıtlanamayan ikincil soru olarak çıkıyor. Çocuğun hiçbir şey bilmeden geometri sohbetinde boş çıkmaması ise, Sokrates’e göre daha önceki bedenlerde veya insan değilken edindiği bilgiye yorumlanıyor. Keyifli bir kitaptı, artık Platon serisine de başlamak gerekiyor. Böyle bir kitapla başladığım için memnunum, bu kadar.