#100TemelEser arasında olan bu kitabı sanırım üniversitede okumuştum. O zamandan aklımda pek bir şey kalmamış. Yeniden okuduğum iyi oldu. Zaten Türkiye’de hiç soğumayan bir tartışma: “Doğulu mu kalacağız, Batılı mı olacağız?” Fatih-Harbiye aslında İstanbul’da bir tramvay hattı. Kitapta; Fatih Doğu’yu, Harbiye ise Batı’yı temsil ediyor. İstanbul’u o kadar teferruatlı bilmediğim için semtlerin şimdiki durumu hakkında bir şey diyemeyeceğim. Romanda, doğu kültürüyle yetişmiş bir kızın, batı kültürüne özenmesi sonucu yaşadığı iç ve dış çatışmalar anlatılıyor. Hem kendi içinde hem de yakın çevresiyle çetin bir savaşım veriyor bu kızımız. Edebiyatta zıtlıklar ve zıtlıkların çatışması ciddi bir alaka konusudur daima. Zengin-fakir, eski-yeni, amir-memur, burjuva-işçi, doğu-batı gibi ikilemler ve kuşaklar arası çatışma yazarlara zengin malzemeler sunar. Bu kitapta da bunu görüyoruz. Romanın kahramanı Neriman sürekli bir bocalama içinde. Doğu’dan kopamıyor, Batı’ya ulaşamıyor ve sürekli bunun tedirginliğini yaşıyor. İş sonunda tatlıya bağlanıyor gerçi. Peyami Safa, Doğu-Batı çatışmasını çokça işleyen bir yazar. Böyle üç romanı var. Ama bu kitap, Bir Kiralık Konak, bir Felatun Bey ile Rakım Efendi değil, bir Cevdet Bey ve Oğulları ya da Saatleri Ayarlama Enstitüsü hiç değil. Eğer Doğu-Batı müsademesi okunacaksa önce bu romanlara müracaat edilmeli derim.

Fatih HarbiyePeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 202047,7bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ali doğan