"Babanız içerde şiir yazıyor diye çocuklarımı sessiz ağlattım ben..." diyen bir kadın... Senin bu iki dizen benim o odada yazdığım tüm şiirlere bedeldir diyecek adam, kaybettiği Hatice'sine -Ömür Hanım'ına, şahgülüne, gönül evine- yaktığı ağıdın ilk gönül satırına yakıştıracak bu iki dizeyi; bir yürek yangını, bu iki satırla başlayıp bu

devamını oku

Yaşıyoruz SessizceŞükrü Erbaş · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201612,9bin okunma

··

58 görüntüleme

zâtî

@mavihulyalar ·

21 Mart 2021 16:59

Her gönülde yaşanmaz her gönülde çiçek açmaz... İnsan, ömür yolunda gönlünün yoldaşını, eksiklerinin tamanlayıcısını hulâsa âlemi ervahta yitirdiği öbür yarısını arar. Rastlamak, bulmak, bulduğunda onu yaşamak... Şairse bulan aradığı şiiri bulmuştur, zira kalemi yıllardır onu çağırmış, onu dilemiş ve onu aramıştır... Aslında şiir odur...Şiir varsa şair olunur... Ve şairleri yıkan şiirini yitirmek... Artık yalnızca ona varmayı dilemek... Onsuz nefes almak ama yaşamamak... Ölümü güzelleştiren güzeline can atmak... Canını atıp ölümsüzlüğü tatmak... Hayat aslında ânlardan ibaret... Gönül yarınla ânı yaşamak... Kalemine can veren gönlüne sağlık... Her bakanın göremediği gördüğün zarafetine sağlık...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

esma