"Görünmez Kentler", Marco Polo nun gördüğü kentleri anlatışında öyle 1 başkalık vardı ki bu kentlerde düşüncelerinize gezebilir, içlerinde yitebilir, serinlemek için durabilir ya da hızla kaçabilirdiniz..." Ben okurken her1kentte düşüncelerle gezip içinde yitip durmayı tercih ettim, her 1kentte kurduğum bağ ile zira yine ben cümlelerinde kayboldum Calvino nun ki çok ihtiyacım olduğu 1dönemdi resmen ilaç gibi geldi... Bu kentlerin ne adı var ne yeri: öğeleri, onları 1-1ine bağlayan 1mantik olmaksızın, kentlerle ilişkimiz rüyalarla olduğu gibidir, kentleri de rüyalar gibi arzular veya korkular kurar ki söylenenlerin ana hattı gizli, kuralları saçma, verdiği umutlar aldatıcı, herşey başka 1seyi gizliyor gibi olsa da... Kentlerin hiç1i olmasa da görünürde zor da olsa seçilebilecek mutluluk izlerini tarayarak, mutluluğun kıtlığını saptayıp, etraftaki karanlıkların bilinmesi isteniyorsa uzak ve zayıf ışıklara bakılmalıdır ki değerli taş elmasla kurduğu bağlantıda hesapların yanlış olmaması adına... Yaratılan kent kafada, normlara uygun şekilde herşey var içinde, gerçek olmayacak kadar gerçeğe benzer kentler ki yolcu sahip olduğu tenhayi da bilir, sahip olmadığı kalabalığı da... Tek 1konusmaci olarak çıktığın yolda 1cok rol üstlenir, durmadan cogalir, zorba, hayırsever, ulak ve kral gibi... Zamanla bu roller, eskisinin aynısı değildir fakat mutlaka 1çözüme ulaşır sonunda... Belleğe gidilen yolculukta 1ozlemin yükünü hafifletmek için gidilen uzaklıklara, 1ambar hüzünle dönülen yerlerden ki geçmiş ve gelecek üzerine bütün soruların varış noktası kaçırılan ruh durumları, hüzünlerdir şimdinin ve geleceğin tıkanmışlıkları... Kubilay Han in atlasinda yolculuk eden Marco Polo, yazarın oluşturduğu kentler arasında dolaşıp, sunulan olasılıklarla, kendi zihnindeki ideal kentlerde kurduğu hayallerle gezeriz bizde... "Görünmez Kentler" ölmeden önce okunması gereken #1001kitap arasındadır, ki ben yineliyorum Calvino ne yazsa okurum, yine çok çok severek okudum, kesinlikle tavsiyemdir... "... bu gerçek ya da kuramsal geçmişinin dışındadır artık; duramaz; kendisini 1baska geçmişinin ya da 1olasılık, geçmişte onun olası 1geleceği olmuş ve şu anda 1başkasının şimdisi olan 1seyin beklediği 1baska kente kadar devam etmelidir yoluna. Yaşanmamış gelecekler geçmişin dallarıdır yalnızca: kuru dalları..."