Uzun zamandır Z. LİVANELİ'İn kitaplarını okumuyordum. Sanırım Huzursuzluk adlı eserinden sonra aramıza soğukluk girdi. Orta Zekalılar Cenneti 2 senedir kitaplığımda bekliyordu. İlk 100 sayfasını bir çırpıda okuyunca boşuna beklemişim dedim. LİVANELİ her sayfasında, her eleştiri yazısında bizi, ülkemizin durumunu, gidişatın ne kadar çöküşe doğru olduğunu çok iyi anlatmış. Bu çöküş hem kültürel, hem insanlık, hem manevi değerler açısından... Okurken bazı bölümlerde ne kadar haklı dedim. İçimin acıdığı çok tespitleri vardı. Bir kaç romanına göre bu Eleştiri, deneme yazılarını daha başarılı buldum.
