Kafka'nın kitaplarında her şeyin bir sabah karakterin uyanmasıyla başlamasını ve kitabın sonunda ölüme doğru bir rota oluşturulmasını seviyorum. Dava da benim için klasik Kafka eserlerinden biri oldu. Kitabın sonuna doğru "bitsin artık ne çok uzatmış" dediğim yerde, alışıldık olmasına rağmen beklemediğim bir son çizilmiş. Konu, içindeki diyaloglardan birinde söylendiği gibi "tek suç insan olmak." Fakat aslında ortada suç yok, suçlu var; hak yok, hukuk var; insaniyet yok, insan var. İnsanın tüm buhranlarını, kendi eliyle onlar için patikalar açtığı kayıplarını, karşı duramadığı arzularını ve aslında hayattaki her adım için hesaba tutulduğunu müthiş bir keskinlikle anlatıyor Kafka. Kitapta bahsedilmesine rağmen somut bir suçun olmaması da bundan kaynaklı. Her insan kendisinin celladıdır, demek istiyor bir bakıma. Her kitapta olduğu gibi Dava'da da herkes farklı bir şey okuyacak, eminim. Ancak şunu söylemeliyim; Dava yıllarca önce yazılmış olsa da günümüz düzeninin zincirleme güç gösterilerine de hitap ediyor. "Hukuk" diyor "her zaman güçlüden yanadır" bu cümlenin kabul edilebilirliği güç olsa da varlığını yadsımak mümkün değil.

DavaFranz Kafka · Ren Kitap · 201853,1bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.