Başlarda sıkıcı gelse de hatta zorla bitirmek istesemde o zorlamanın sebebinin kitabı bitirdikten sonra aslında vermek istediği mesaj açısından bi noktada beni çektiğinden dolayı olduğunu anladım. Kitap sadece yansıttığı dönemin değil, her dönemin kitabı olarak okunmalı ve okutulmalı. Tarihsel zamana yüz tutmuş bütün kitapları sevdiğimi söyleyebilirim ve Hayvan Çiftliği de tam olarak bunu yansıtır içerikteydi. Insanlardan kaçarken, domuzlara tutulmak gibi bişeydi okuduğum. Fazlasıyla sinirlenerek okudum. Neden dedim neden bu domuzlar bu kadar ayrıcalıklı onlari diger hayvanlardan farklı kılan ne olabilirdi? Neden diğer hayvanlar çok çalışarak mutlu olmaya çalışırken domuzlar yattıkları yerden mutlu olabiliyorlardı (!) Napolyon'un lider olarak seçilmiş olmasına ne demeli peki? Seçilmiş mi dedim pardon, tek aday fakat oy birliğiyle seçilmiş sizce de çok ironik değil mi? Hiçbir hayvan, (sözde) hiçbir hayvanın efendisi değildi ve hepsi eşitti. Bunun içindi insanlara karşı vermiş oldukları mücadele. Ama ne olmuştu o eşitlik? Evet bütün hayvanlar eşitti, ama bazı hayvanlar öbürlerinden daha eşit olmuştu. Işte böyleydi aslında gerçekler, hayatımızda var olanların yansımasıydı bu. Hayvanlar o iki ayaklı olan onları ezen, sömüren kişilerden kurtulurken bi anda kendi içlerinden olanların emrinde daha acımasız daha dikdatör bir rejimle karşılaşmışlardı. Özgürlüklerini savunamayanlar her zaman daha büyük bir bedel ödemeye mahkumdur. Bu böyledir özgürlük değerlidir ve ulaşmak her zaman çetrefilli yollardan geçirir. Ne farkı kalmıştı? Kitapta da dediği gibi... İnsanlar domuzlara, domuzlar insanlara dönüşmüştü...

Hayvan ÇiftliğiGeorge Orwell · Can Yayınları · 2020246bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Barutoğlu