Asırlardır hükmetme hırsıyla aynı oyunları kurup insanları birbirlerine düşman ediyorlar. Bizse bu oyunlara alet olmamayı bir türlü öğrenemedik. Bir türlü "senin canın benimkinden daha az değerli değil" diyemedik. “Gebersin” dedik birilerine sırf inandığı Tanrı bizimkiyle aynı değil ya da Tanrısı yok diye "yazık" dedik, “şerefsiz” olmasına rağmen. Tanrılarımız aynı diye bir diğerine hak verdik belki. Bu yaptığımızla tanrıya yaklaştığımızı sandık ama sadece insanlıktan uzaklaştık. Oysa bizi birleştiren en büyük benzerlik insanlığımız olmalıydı; yüzyıllar geçti hâlâ anlayamadık.
Sayfa 49Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.