Geçmiş, uzunca bir yolculuktur. Neyse ki zaman hep bizimle intikal eder, varlığımızın temelidir. İnsan geçmişine baktığında kendine bir süre acırmış gibi hisseder. Bunun sebebi kendine bile söyleyemediği şeylerin oralarda bir düşünce kadar açık bir şekilde oluşudur. Bağırır, kızar, bir süre isyan eder. Neden biliyor musun? Çünkü zamanın ellerinden bir hiç için kayıp gitmesi fikrinden hiç biri daha korkunç değildir. Değerli olan zamandır ve bu hazineyi paylaştığımız anların kalitesi endişe verici olmamalıdır.
İnsan öyle bir noktaya varır ki, gerçek ile hayal arasında ki fark git gide azalır. Onu çevreleyen değerlerin hepsi bir bir yok olduğu için suçu zamana atar. Hayata isyan eder, paramparça bir zihin bıraktığı için onunla kavga eder. Enerjisini boşuna harcadığını fark edince değişim sağlanır ve insanoğlu bunu tecrübe olarak adlandırır. Geçmişi uğruna ölen bir kadın tanıyorum, sözlerinde ışık tanrısının berraklığı vardı. Ama yaşarken ışıldamıyordu, belki de ölmesi gerekiyordu. Geçmiş, zaman, ve tecrübe seni sadece aldatır. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşa bu günü, hiç doğmamış gibi öldür dününü.
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.