İsmi bile vurucu... Son nefesini yakın zamanda vereceğini bilen bir insanın son konuşması... Bizim kültürümüzde böyle bir konuşma gerçekleşecek olsa "genellikle" tüm duygu sömürüsüyle vicdan aklama ile vicdanlara yara salma arasında bir gelgitte şekillenir. Oysa Randy Pausch, hayallerine nasıl ulaşmış veya ulaşması için ailesi, sevdikleri ona nasıl yol açmış bunları anlatmış ve gülümseterek vedalaşmış. Tüm ebeveynlerin özellikle okumasını tavsiye ediyorum. Kendiminkilere de verdim ama sanırım koydular bir kenara.
