bazen Paris'in büyük kütüphanelerinden, bu dünyadan göçmüş yazarların yeraltı mezarlarından saatlerce çıkmıyor, marazlı iştahını bastırmak için o tozlu ve köhne kitap yığınlarının altını üstüne getiriyordu. denilebilir ki, köhnemiş edebiyatın gömütlüğünden beslenen bir kitap soyguncusu olup çıkmıştı.