"Şu an çocuk olsaydım," dedi Daniel, Anne gibi suya mıhlanıp kalarak, "suya bir taş fırlatırdım."
Daniel. İlk isminden ne zaman böyle etkilenmeye başlamıştı.
"Ben çocuk olsaydım," dedi Anne, "ayakkabılarımı ve çoraplarımı çıkarırdım."
Daniel başının salladı ve hafif bir tebessümle kabul etti.
"Ben muhtemelen seni suya iterdim."
Anne gözlerini sudan ayırmadı. "Ah, ben de seni yanımda götürürdüm."
Daniel kıkırdadı ve sonra sessizliğe büründüler; sadece suyu, balıkları ve göl kenarının yüzeyine konup uçuşan karahindiba parçalarını izlemekten mutluydular...
Sayfa 190Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.