Mütemadiyen "ne okuyorum ben şu anda" sorgulaması yaşatıyor. Yazarın ilk romanı olan Konuşulmayan'da da finalde aynı soruyu sormuştum kendime. Demek ki yazarın özelliği bu... Olmayacak, olduramayacağımız şeyleri yazıyor. Peki nasıl öyküler bunlar, garip mi? Fazlasıyla. Hiç oluru yok mu? Vallahi bence yok ama burası olmazların olduğu bir coğrafya, yani neden olmasın.. ;) En çok Sis Geçince'yi sevdim, romana evrilebilecek bir yapısı var. Bir daha bir daha okunur, cidden güzel. Akışkan'ı ise hiç sevemedim, adı gibi çok akışkan ve havada kalmış gibi geldi bana... Sonuç olarak, iki kitapta da aynı duyguyu yaşattığı için yazardan ne bekleyeceğimi, onu hangi ruh hâlindeyken okuyacağımı biliyorum artık. Bir tarz sahibi olan yazarları sevdiğimi her zaman söylüyorum. Bu bence önemli bir şey çünkü. Siz de "değişik" bir şeyler okumak isterseniz, bir şans verebilirsiniz. =)

Ölümlüler Deliler YalnızlarDemokan Atasoy · Oğlak Yayıncılık · 202012 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

G. İlke