İdama gidecek bir mahkumun son günü ve son saatleri nasıl bu kadar acıklı anlatılabilirdi ki? Eserin dilini ve anlatım tarzını çok beğendim. Victor Hugo bu kısacık eseri çok yoğun bir şekilde yazmış. Mahkum ile kendi aramda empati yapmamak olanaksızdı. Onun ruh dünyası, psikolojisi ve düşünceleri tarife sığmaz bir korku ve umutsuzluk halinde olmalıydı.
Sonu beklenilenin aksine oldukça çarpıcı ve sarsıcıydı. Çok beğendim bu kısacık ama dağlar kadar geniş eseri. Tavsiye ederim. Esenle kalınız. ♡
