keder üzerine
curæ leves loquuntur, ingentes stupent.
''küçük kederler konuşur, büyükleriyse susar.''
(seneca, hippolyte, II, ııı, 607.)
*denemeler 1
Sayfa 22 - say yayınlarıKitabı okudu
··
10 görüntüleme
Hem katıldığım hem de küfredebileceğim bir deyiş işte yine. Açıklamaya geçmeden önce hoş geldin, sefalar getirdin... :) Peki niçin böyle düşünüyorum? Süreçlerden ötürü. Acının, kederin hissedilişi ve konuşup konuşmaması sürece bağlı olarak değişir. Büyük bir kederin ilk anları şokla geçer, insan konuşamaz, o keder konuşma konusu asla olamaz. Ya zaman geçtikçe? İşte, sorunlar geliyor. Azaldığını sandığın keder çoğalırken konuşmaya da başlar, zira içinde tutamaz artık. Detaylar sen cevap verdikten sonra şekillenecek, hep öyle yaparız, bilirsin. :) Hoş geldin, yeniden!
ben de açılışı 'iyi ki varsın' ile yapmak istiyorum çünkü buraları seninle hoş buluyorum :))
benim de katılarak değil de üzerine düşünülebilir diyerek paylaştığım bir alıntı oldu bu. olaya, "keder nedir? nasıl yenir?" bakış açısıyla bakıyorum daha çok. bir şeyler, buna susulur buna da konuşulur, diye sınıflandırılabilinir mi?
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.