Sakız Sardunya ... Ne zaman sınıfta öğretmen yoklama yapsa, zavallı Sakız Sardunya utancından yerin dibine geçiyordu. “Kerem?” “Burada öğretmenim!” “Nazlı?” “Burada öğretmenim!” “Sakız Sardunya?” Sıra ona geldiğinde bütün sınıf hep bir ağızdan bağırıyordu. “SAKSIDA!!!!” Böyle zamanlarda Sakız Sardunya ağlamaklı oluyor, buralardan kaçıp gitmek istiyordu. Uslu bir çocuk olduğu için böyle fena şeyler yapmıyordu tabii. Onun yerine başını önüne eğip, sırasında sessizce oturuyordu. ... Kitabın konusu ilgimi çekmişti. Aşina olduğum bir durumdu. İsmi bir çiçek olmasına karşın, ismini beğenmeyen bir kız çocuğunun hikayesiydi.. Kendi kendime hikayeyi okurken "Eminim O çocuğun neler hissettiğini, o anlarda en iyi ben anlardım." derdim. Çünkü çocuklar gerçekten de bazen isimlerle alay etmede, senin üzüldüğünü görmezden gelerek, çok acımasız olabiliyorlar. Nereden mi biliyorum? Kendimden.. Ama zamanla alışıyorsun, eğer ki çocukların ismin konusunda alaylarına aldırmaz tepki vermezsen, zamanla onlar da, isminle alay etmeyi bırakıyorlar. Sakız Sardunya 'da da aynı öyle oldu. O da arkadaşlarının ismiyle alaylarına tepki vermeyi: üzülmeyi bıraktı, çocuklar da O' nunla alayı bıraktı. Sakız Sardunya çok meraklı ve çok soru soran bir çocuk. Evet bu kız cocuğuyla, bir benzer bir özelliğimiz daha: çok soru sormak. Sardunya kitaplara çok düşkün bir çocuk. Hal böyle olunca bilgisi bazen bir yetişkini aratmıyor. Merak ediyor, sorguluyor, öğreniyor. Tabi sorularıyla yetişkinleri bazen çileden çıkarıyor orası ayrı.. Sakız Sardunya hayvanları da çok seviyor ama gelgelelim, evleri bir apartman dairesinde olduğu için kedi, köpek gibi hayvanları orada beslemek pek mümkün olmadığından, babası da O'na kıyamayıp iki tane su kaplumbağası alıyor. İsimleri mi? Gece ile Gündüz. Daha önce Sakız Sardunya'nın kitaplara düşkünlüğünden bahsetmiştim. Bir gün yolu kütüphaneye düşüyor ve orada, kitapların arasında renkli ışıklı bir küreye rastlıyor ve Sakız Sardunya bu küreyle, okuyucuyu da peşine takarak, fantastik bir atmosfere doğru yolculuk ediyor. O'nunla birlikte biz de soluğu 8. Kıta düşler ülkesinde alıyoruz . Yazarında belirttiği gibi en güzel düşleri çocuklar kurar. O da Ne? Bir sorun var. ... Yurt dışından binbir zorlukla getirdiğimiz yaratıcı fikirler kayboldu.” Kalabalıktan üzgün sesler yükseldi. “Ama moralimizi bozmayacağız. Pes etmeyeceğiz. Dostumuz Sakız Sardunya bize cesaret verdi. Siz çocuklar dilediğiniz gibi yazın, çizin, boyayın. Resimler ve kelimelerle hikâyeler geliştirin. Şiirler, şarkı sözleri, bilmeceler, fıkralar yazın, Sizin yaratıcılığınız sayesinde sekizinci kıta yeniden canlanacak. Buna inanıyorum.” ... Çocuklar başlıyor, 8. Kıtanın sorununu çözmeye.. ... “Şehirdeki bütün çocuklara kâğıt kalem verin,” dedi Sakız Sardunya. “Onlan özgür bırakın. ‘Sen çocuksun yapamazsın, sen çocuksun anlamazsın’ demeyin. Anlatın. Konuşun. Yüreklendirin. Yapabilirsin,’ deyin. Cesaretlendirin. Hikâye anlatmaya, masal uydurmaya, şiir yazmaya, resim yapmaya teşvik edin. Eminim harika fikirler bulacaklar.” ... Hakikaten de çocukları özgür bıraktığında içlerinden yükselen cevherle hayatta aşamayacakları hiçbir güçlük yok. Yeter ki onlara inanalım, güvenelim. Onlara destek olalım. Netice itibariyle, çocukların 8.kıtadaki sorunları çözmede ettikleri mücadeleyi ve aldıkları dersleri okuyunca kitabı gülümseyerek bitiriyorsunuz. Keyifli okumalar dilerim, Sevgiyle kalınız. ◕‿◕

Sakız SardunyaElif Şafak · Doğan Egmont Yayınları · 20153,120 okunma

·

345 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.