Mutluluğu aramakla geçen zamanda etrafımızı saran bir çok korkunun içinde sır olur hayallerimiz, ama yinede peşinden koşar, bir ışık ararız aydınlansın isteriz. O üzerimze çöken kasvetin içinde döner birbirimize çarparak kurtulmaya çalışırız. Her gün karanlığımıza ışık olacak yeni hayaller içine gireriz. Gerçekleşmesini umduğumuz her hayalin içinde çoğalırız.. Şimdi acımızı arttıracak kadar kalabalığız, oluşan isteklerimizin ezici ağırlığı altında çığlıklar atıyoruz. Çığlıklarımız korku ve endişe içinde daha da karartır ışığın rengini. İçimize yerleşen yalnızlık, ağırlığın yükünü artırdıkça, başka hayaller kurdurarak süsler dünyamızı. Hayallerimiz, korkularımız tarafından sinsice yönetilir biz bunun farkında olamayız çoğu zaman ve içsel seçimlerimiz yenileriyle maskelenir. *Hayır, gerçekten ölmedi; çünkü ben yaşayamazdım ölseydi. *Yalnız, ağların arasından elimi, onun kalbine götürdüğüm yer biraz karanlık. ...

Korkuyu BeklerkenOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202226,7bin okunma

··

54 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gözlerinin yeşilini özledim