Herkese merhaba,
Çok severek okuduğum bir öykü kitabı okudum. Bu yazarın ülkemizde hak ettiği değeri görmediği kanısındayım. Ülkenin belki de düzeltilmesi gereken yanlarına usul usul dokunuyor yazar. Göçmenliğe, çocukların gözünden dünyaya, parasızlığa, ailenizi bilmeden büyümenin eksik yanlarına ve en çokta kadınlığa dokunuyor yazar. Bazı karakterlerin geçmişleri ya da geleceklerinde ki hallerini bir diğer öykü de rastlayabiliyorsunuz yalnız çok dikkat etmeniz gerekiyor açıkça yapmıyor bunu. 1972 Sait Faik Abasıyanık Hikaye Armağanı'nı kazanan ilk kadın yazar olma başarısını da taşıyor yazar.
İçerisinde bulunan 12 öyküden; Piyano Çalabilmek, Su Ustası Miraç, Edirne'nin Köprüleri ve Haraç öykülerine kalbimi bıraktım. Unutamayacağım bir kitap oldu, ara ara sayfaları kurcalayacağım. Yazarın diğer kitaplarını da alıp okuyacağım. Umarım çok daha fazla kitleye ulaşabilir bu öyküler.
Keyifli okumalar dilerim.