İşte bu küçük kız,bu yaşlı mütevazı mahlukla karşılaşıncaya kadar bu garip dünyada kendini yapayalnız hissetmişti.O zamana kadar tabi olduğu hisler,hatta zevkler bile hariciydi.İçi tamamen,etrafında aşılmayan bir duvarla ayrılmıştı.Yani gönülden gönüle giden ve insan saadetinin hakiki manasını ifade eden bir temasa kavuşmuş değildi.O zamana kadar,içindeki bu aşılmaz duvar içinde varlığı daima bir şey bekler gibi bekler,kendi cinsine ait olmayan hayvanlar arasına düşmüş bir hayvan yavrusu gibi gariplik duyardı.
Sayfa 39
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.