Ne yazarak başlamalıyım çok düşündüm. Kitabı kapattığımda aklımdan geçen ilk kelime neden bilmem efsun oldu.. Gerçekten büyülenmiş gibi ne hayal ne gerçek bilemedim öylece düşündüm. Ene de nesf çok savaşmıştı Aziz Mahmud Hüdayi hazretleri ile. Ama burda Somuncu Baba fırsat bile vermedi kibre. Hep bildi hiçbirşeyin kendinden olmadığını. Hep uyanık oldu nefsine kibre karşı.. Ömer'inse bir giz içinde olduğunu fark ediyorsun ama çözemiyorsun bi türlü. Buda okuttukça okutuyor. Öyle güzeldi ki bu kitap. Yazmakla anlatamam sanırım. Kıssaları okumayı çok seven ben yeri gelip sözü edilen Allah dostlarının kısa araştırmalarını da yapınca apayrı bir zevk aldım. Bende Somuncu Baba gibi 'Ah Bursa' dedim.. Ah.. Dedim ya anlatamayacağım.. İnsan kendi için birşey yapmalıysa o da hocamın Ene ve Ama kitaplarını okumak olmalı derim. Selamün aleyküm..

ÂmâFatih Duman · Nesil Yayınevi · 20191,855 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hûbb️ ° حب