Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Gönderi
ÖLÜMSÜZ BİR BAŞYAPIT : SUÇ VE CEZA
Kurmaca eserler çoğunlukla okunur ve rafa kaldırılır, hikayeleri de kısa bir süre içinde unutulup gider ancak 'Suç ve Ceza' için durum böyle değildir. Okunduktan sonra uzunca bir süre unutulmaz hatta belki de hiç unutulmaz . Yedi yüz küsur sayfalık bu kitabın son sayfalarını okuduğunuzda kitabı bitirdiğinizi zannedersiniz ama asıl hikâye şimdi başlıyordur. Kitap boyunca peşinizi bırakmayan gerilimler, sancılar yerini sorgulamaya bırakır çünkü yazar kitap boyunca sorguladığı düşünceye noktayı koymamıştır.
Yüce bir amaç uğruna suç işlenebilir mi ? Gerekçenin büyüklüğü suçu ortadan kaldırır mı ? "Sıradan insanlar" ve " olağanüstü insanlar" ayrımı yapılabilir mi ve bunlar açısından suç kavramı farklı mı değerlendirilir ? gibi ucu açık bırakılan sorular kafanızı kurcalar durur . Kitabın felsefi yönü kadar psikolojik ve gerilimli yapısının güçlü oluşunun da bunda etkisi var. Betimlemeler, psikolojik tahliller, karakterler, diyaloglar öylesine canlı ve gerçekçidir ki bir zamanlar bu karakterlerin yaşamış olduğuna inanırsınız. Belki de bunun sebebi Dostoyevski'nin kendi ruhunu Raskolnikov'da resmetmiş olmasıydı. Nitekim yazarın kendisi de romanın geçtiği sokağa yakın bir yerde oturmuş, yoksulluk çekmiş, sara hastalığı geçirmiş ve aynı zamanda da böyle fikirlerin sancısını çekmiş bir insandı.
Cemil Meriç kitabı harika bir şekilde özetler : "Suç ve Ceza’nın birinci bölümü, bir insanla bir düşünce arasındaki tüyler ürpertici kavganın hikayesi. Sonra düşüncenin zaferini hazırlayan dekor ve hadiseler… Saint Petersburg, ihtişam ve sefaletin kucak kucağa yaşadığı şehir. Çayırda görülen rüya, kamçı darbeleri altında öldürülen kısrak. Dosto’nun kitapları rüyalarla doludur, rüyalarla beklenmedik tesadüflerle. İnsanların dışında bir kader vardır, zalim, anlaşılmayan bir kader, eski Yunan trajedisinde olduğu gibi. Kararsızlık içinde bocalayan Raskolnikov’u garip bir tesadüf cinayete zorlar. Hiçbir sebep yokken evine saman pazarı yolundan gitmeğe kalkar; orada tefecinin kız kardeşiyle bir eskici arasındaki muhavereye kulak misafiri olur. Ertesi gün tefeci kadının evde yalnız kalacağını duyar. Artık kararı kesinleşmiştir. Hiçbir şey düşünmez ve düşünemez. Raskolnikov’la sorgu yargıcı arasındaki konuşma kitabın can damarı".
Suç ve Ceza kabaca işlenen bir cinayetin ardından katilin yaşadığı psikolojik durum gibi gözükse de bundan çok daha fazlasıdır. Hikâyenin ana konusu bu cinayettir ancak kitaptaki ayrıntılar çok önemlidir. Raskolnikov'un gördüğü rüya, meyhanede Marmeladovla aralarında geçen konuşma , cinayet öncesi ve sonrasında ki psikolojisi, gelgitli ve bunalımlı ruh halleri, fikirleri, suç üzerine yazdığı makale, sorgu yargıcı ve Sonya başta olmak üzere diğer karakterle arasında geçen diyalogların her biri kitapta analiz edilmesi gereken önemli detaylardır.
Bu kitabı anlayabilmek için Dostoyevski'nin yaşamını da iyi bilmek gerekir. Böylesine derin bir kitap yazarından bağımsız bir şekilde okunduğunda yarım kalır . Dostoyevski'nin kendi yaşamı ve çalışmaları da tıpkı Raskolnikov gibi çelişkilidir . Hristiyanlığa güçlü bir şekilde bağlı kalmakla birlikte dinsel inançlara karşı kuşkuculuğunu dile getirmekten de kaçınmamıştır.Bu ruh hali kitaptaki karakterlerine de yansımıştır. Eserleri genellikle bunalımlı ve karamsar olsa da bir insan ve bir yazar olarak en büyük emelinin , Rusya'da ve tüm dünyada ezilen insanlara yardım etmek düşünce ve ışık ülkesine giden yolu bulmak olduğunu söylemiştir. Kitapta da yarattığı tüm karamsar havaya rağmen sonunda bir ışık yakmıştır. Raskolnikov'u sürgünde cezasını çeken , kaybetmiş bir katilin aksine yepyeni bir hayatın eşiğinde olan biri olarak resmetmiştir. Kitabın son sayfasında Raskolnikov'un yastığının altında olan İncile eli uzanır bu Sonya'nın incilidir ve "Lazar'ın Dirilişi" ni Sonya bu kitaptan okumuştur ona . Raskolnikov materyalist, tanrıya inanmayan bir gençtir ama sürgündeyken Sonya'dan kendisi istemiştir bu İncili.
~ "Şu ana kadar açıp bakmamıştı bile bu kitaba. Şu anda da açıp bakmadı, ama birden şimşek gibi bir şey geçti kafasından : " Artık onun inançları benim de inançlarım olamaz mı? Hiç değilse onun duyguları, hevesleri, gönül akışları?.." ~
Bu paragraf Raskolnikov'un yeni arayışlar içerisinde olduğunun habercisidir.
Yazar kitabın son paragrafında bunu daha net şekilde dile getirir : "Ama burada yeni bir öykü. başlıyor: Bir insanın yavaş yavaş yenilenmesinin, yeni bir hayat bulmasının, bir dünyadan başka
bir dünyaya geçmesinin , hiç bilmediği yepyeni bir gerçekle tanışmasının öyküsü...ve bu yeni bir kitabın konusu olabilir. Bizim şimdiki öykümüzse burada biter."
Kahramanımızın öyküsü burda sona erse de onu yeni bir hayatın beklediğini biliriz artık.
"Suç ve Ceza" bizi hiç bilmediğimiz bir bedenin, bir ruhun yolculuğuna çıkarır, zaten edebiyatın kendisi de insan ruhuna yapılan yolculuktur.
İyi yolculuklar...
·
244 görüntüleme
Kitabı okuyan birisi olarak söyleyebilirim ki gerçekten muhteşem bir eserdi. İnsanı farklı boyutlara sürükleyen, fikir sahibi yapan ve dediğin gibi unutulmaz bir baş yapıttır benim içinde Suç ve Ceza ❤️ 👏👏👏
Kesinlikle öyle, hayatım boyunca unutamayacağım, tekrar tekrar okumak isteyeceğim bir kitap
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.