Öncelikle Niyazi Hocamıza Rabbim’den rahmet dileyerek başlamak istiyorum. Bilmem kaçıncı okuduğum eserini yine zevk ile keyif ile okudum. Hiç bir duraksamaya neden olmayan akıcı anlatımı, bilgi birikimi, bilhassa yabancı kaynak gösterimi beni yine memnun etti. Hocamızın kadime olan hasreti ve aşkını her satırında bulabilirsiniz. Daha önce de her eserinde farkettiğim üzere bu eserde de birkaç defa tekrara düşmesine alışmış bulunmaktayız artık. Zîrâ insan andığını sever, sevdiğini anar diyordu merhum padişah. Allah razı olsun hocam, çok sevdiğiniz devletlûlara komşu olasınız hâk aleminde.
