ÖLÜM KADAR
Dağdan kopan çığ gibi üzerime şahlandın
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Kemiren şüphe ile yeniden silahlandın
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Güvenmedin asla hiç verdiğim teminata
İnanmadın bir türlü yaşadığım hayata
Ne aşka sığardı bu, ne vicdan, ne fıtrata
Ölüm kadar korkarken seni kaybetmekten ben
Suçladın,