-Spoiler İçerebilir- Neden daha önce okumadım diye merak ettiğim bir kitap oldu. Bu kitaba sadece “lisede geçen romantik roman” diye bakmak cidden hata olur. Çünkü Jen bu kitapla kalpleri paramparça etti. Karakterler ince ve iyi işlenmiş, ana çember karakterlerde bir tane gereksiz bulamazsınız. Ve gelişmeyen bir karakter yok. Mallory gerçekten titizlikle işlenmiş bir karakter. Olaylara tepkisi tam yerinde ve kaygısı, korkuları, endişeleri çok gerçekçiydi. Jen, kendi parçalarını kendisi toplamaya çalışan güçlü bir genç kadın yaratmış. Bence bu kitapla fantastik yazabildiği kadar normal kurgu da yazabildiğini kanıtlamış oldu. Ben de Mallory gibi Rider’ın en az onun kadar parçalanmış olduğunu farkedemedim. Ve Mallory, Rider’a çok iyi bir şekilde ağzının payını verdi.. En çok sevdiğim şeylerden biri hiçbir şekilde aldatma yok. Beklemedim dersem yalan olur. Sonuçta lisede geçen, 18 yaşında ergenlerimiz var. Ama hayır. Rider hep kız arkadaşına Mallory hakkında dürüst davrandı ve ona ne ifade ettiğini anlattı. “İkinizden birini seçmem gerektiğinde bunun kendisi olmayacağını.” Kitabın son sayfalarına geldiğimde merak ettiğim bir şey kalmamıştı. Yarım kalmışlık hissi yoktu. Okuduğum en iyi seri olmayan YA romanı diyebilirim. Jen kesinlikle harikalar yaratmış. “Benim adım Mallory... Dodge.” Derin bir nefes aldım, kimseyle konuşmuyordum. “Ben... ben okumayı seviyorum. Olduğum kişiyi... sevmiyorum.”

Sonsuzluğun Sonuna DekJennifer L. Armentrout · DEX · 2017233 okunma

·

201 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çürük Domat