Gönderi
"Ölüm sözcüğü, bir kurşun sekmişçesine kulağında çınlayıp dağılıyor. Kara bir gölge gibi gelip konuyor üzerine. Habil'den Kabil'e bulaşmış bir suç..."
Kitabı birkaç gün içerisinde zevkle okudum. Alışık olmadığım bir tarzı vardı...
Kitaba ilk başladığımda, tam olarak anlamlandıramadım lâkin bu gizemli durum, insanın merakını celb ediyor... Sonrasında ne geleceğine dâir bir öngörüde bulunamamak beni kitaba daha çok çekti.
Kitapta yalnızlık vurgusu hâkim. Aslında dâimi olarak bu ruh hâli içerisinde bulunmasak da, zaman zaman kitaptaki ruh hâline bürünüyoruz... Bu sebeple, tümcelerin birçoğunda kendimi buldum. Modern insanın da en büyük handikapı bu değil mi?
İlk görev yerim olması ve oradaki dil, din, ırk ayırımı olmaksızın insanların kardeşlik içerisinde sürdükleri yaşama şahitlik etmiş biri olmam hasebi ile Mardin'den bahsedilen kesitler olması, bana ayrıca farklı duygular hissettirdi.
··
109 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.