1980’lerdeydik, bu yeni liberalleşen ve kalkınan Norveç’e dair her şeyin zavallı, Akdeniz’e dair her şeyin canlı ve özgür olduğu; Oslo’daki bir avuç eğitimli insanın son yirmi yıldır Norveç nüfusunun geri kalanı adına nelerin bilinmeye değer olduğuna karar verdiği tek kanallı döneme birdenbire yeni ve bambaşka, çok daha hafif bir yaklaşım benimseyen TV kanallarının eklendiği dönemdi, bu kanalların tek istediği eğlendirmek ve satmaktı, ve bundan böyle bu iki kavram birbirine girmişti: Eğlence ve satış bir madalyonun iki yüzü olmuştu, müzikten politikaya, edebiyata, haberlere, sağlığa ve hatta her şeye kadar.
Sayfa 120Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.