Kitabın ana teması, çocuklukta aile içinde başlayan sevgisizliğin şiddet eğilimine, itaatkar bir birey olmaya nasıl dönüştüğüne dair, dünya çapında yayınlanan araştırmalar ve yazarın kendi hastalarından da örneklerle pekiştirdiği, genelde Nazi Almanyası özelinde ilerlediği bir incelemeyi kapsıyor. Başka toplumlardan da örnekler veriyor olsa da, baskın olarak bir Almanya kültürüne geçiş hep var. Ama ben kendi toplumumuzda da o kadar çok benzer yön gördüm ki; okurken çok yabancılık çekmedim. Sevgisiz büyüyen çocukların ileride hep sorunlu bireyler olduğu, suça yatkın oldukları bilinir ve söylenir. Anne babadan çocuğa ondan kendi çocuğuna nesiller boyu devam eder silsile halinde. Peki sevgiyle büyüyen çocuklar yetişkin bireyler olduklarında hepsi çok mu yapıcı oluyorlar? Tek sorun sevgiyi ya da sevgisizliği veriş şekli mi? Toplumun bunda hiç katkısı yok mu? İşte burada yazar bunu da irdelemiş, her şey yaşanılan çocukluk yıllarındaki eğitim, öğretim, iktidar, sokak ilişkisi açısından değerlendirilmiş. Okumaya değer sosyo psikolojik bir kitap olduğunu düşünüyorum. İnsanın iç sesine de kulak vermesi gerekiyor. Her birimiz karşımızdaki ile empati kurabildiğimiz sürece insanız. İyi kitaplar okumanız dileğiyle..

Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve TerörArno Gruen · Çitlembik · 201078 okunma

··

152 görüntüleme

Gamax

@Gamax ·

16 Eylül 2022 10:49

Ne kadar garip kalmış bu güzel incelemeniz ve kitap tavsiyeniz. Sadece bu mu, kesinlikle hayır. Hepsi... Ciddi okurların kaderi galiba. Iyi bir okur ve herşeyden önce vicdan sahibi bir insansınız. Keşke kitap değiş tokuş yapma imkanımız olsaydı. Takipteyim.. 🙋‍♂️🙏🏻

Deniz A. Şatır

@grfkdnz ·

16 Eylül 2022 11:38

Çok teşekkür ederim Ercan Bey, yüreğime dokundunuz. 💐 İyi insan olmaya çalışıyorum, (bu kirli dünyada elimden geldiğince çabalayarak) zararsız, çıkarsız...🍃 Ve iyi bir okur olmaya da çalışıyorum, bu hepimiz için büyük çaba gerektiriyor. Her şeyden ve herkesten kısıp kitaplara zaman ayırmak, bazen etrafınızca sitemlere bile sebep olabiliyor. Bazen eş, bazen bir arkadaş... 🙃🙈🤷 Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki; dışarıdaki hayat insanı yoruyor, sığınak kitaplarım ve kedim oluyor. Bana o kadar çok şey katıyorlar ki; dışarıda boğulup içeride nefes aldığımı hissediyorum. (biraz dert köşesi gibi oldu) 🤪 Benim en büyük madde bağımlılığım kitaplarım, sizin gibi okumaya değer veren insanlar olsaydı ödünç vermeyi düşünebilirdim 😁 ancak onun dışında son birkaç yıldır kitaplarımı artık isteyene vermiyorum, alıp hediye ediyorum. 😅🌵 Yeter ki benim kitabıma dokunma diyorum, geri gelmediğinde hem karşımdakinin sözünü tutmaması, hem o kitap eğer birde içselleştirerek okuduğum bir kitapsa ona ulaşamamak beni üzüyor.🌧️🌧️ Kısaca söylemek gerekirse; bu platformda çoğunluk olacağımız günlerin gelmesini umuyor bende sizi keyifle takip ediyorum.😇✊

2 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.