Bu kitap sadece yazınsal bir eser değil,
Artaud'un metinleri şiirleri yanı sıra, desenleri (çizimleri) de mevcut.
Deliliğin görsel şöleni.
Diğer kitaplarında olduğu gibi yine okurken cezbe durdum.
Artaud benliğinden çoktan sıyrılmış görür kendini, ölüm isteğini yerine getirmek için bile benliğini bulmayı bekler.Hem hayata hem de ölüme olan itkisi onu ikisinin arasındaki delilikte tutar. Çünkü onun isteği ne yaşam ne de ölümdür. Sadece varlık olmayı arzular.
"Beni intihar ettiler" cümlesi bir zan ki, ucu insanlığa, aklı başındaki her varlığa dokunur.
Hayatının bir kısmını akıl hastanesinde geçirirken, diyebileceği her şeyi bilinen dili bir kenarı bırakıp, zihninin ürünü olan bir dille ölümsüzleştirmiş. Hatta kitapta bulunan bazı bölümler çeviriye tabi olmamış.
Şiirsel dilini düz yazılarında daha fazla hissetsemde, şiirlerinde kullandığı imgelem uç, dili sivri, kurgusu ve üslubu azımsanamaz.
"silkele, beynimiz sarsılsın,
o senin görgün ve yordamın içre,
yeni bir tufanın pençeleriyle,
bozulsun zekâmız, alt üst olsun..."
Bonus olarak;
youtu.be/9yWlV3zS0-s
Jacques Prevel ile Antonin Artaud arasındaki dostluğu konu alan bir film.
Meraklısına..