Zizek'e özgü bu "yamuk bakis" sayesinde, diki cepheden bir bakisla asla görülemeyecek yepyeni düsünce katmanlari seriliyor gözlerimizin önüne. İçinde hep rahat edegeldiğimiz düşünme ve açıklama çerçevelerinin otomatikliğinin sekteye uğradığı anlarda hissettiğimiz, sezdiğimiz, ama en derinlerdeki mantığına bir türlü nüfuz edemediğimiz için söze dökülmeden kalan şeyler vardır
Zizek bir tastan digerine seker gibi yazdigi halde, anlatiyi asla dagitmadan, olaganüstü bir akicilikla, yasadigimiz çagin kültürel ifadelerini boydan boya katedebiliyor.