Bu kitap beni boğdu boğdu duvara attı. Acayip sıkıldım okurken, elimde süründü resmen. Yine Zola'nın Germinal'ini okurken de sıkılmıștım. Bu okuduğum son Zola eseri. Bir daha hiçbir kitabını okumayı düșünmüyorum.
Kitaba gelirsek, Nana adında bir kadının Paris sosyetisindeki erkekleri yiyip tüketmesini anlatıyor. Nana erkeklerden nefret ediyor ama oldukça da ahmak bir kadın. İmkanlarını ve aklını doğru kullansa imparatoriçe bile olabilirdi. Ne elindekine sahip çıkabildi ne kendisine. O yüzden sevemedim bu kadını. Adamların malını, mülkünü, onurlarını, ailelerini tüketti. Onun için hırsızlık yapanlar mı dersiniz, kendini öldürenler mi... Tek bir kadın o süslü burjuvazinin maskesini indirip tüm kokușmușluğu gözler önüne serdi. Eline sağlık. Ama gerçekten o imkanları kullanmayı bilememesi ve ahmakça davranıșları beni yordu. Hoșçakal Nana, huzur içinde uyu "Sarıșın Venüs".