Kurdun oyunları tak etmiş köpeğin canına, mesleki namusunu kurtarmak için kurdun inine ziyarete gitmiş.
– Seni anlamıyorum sanma kurt kardeş. Karnın acıkınca, sana yemek veren bir sahibin olmadığı için çareyi hırsızlıkta buluyorsun. Yine de doğrusu yakışmıyor sana kendinden küçükle uğraşmak. Senin gibi güçlü biri körpe kuzularla değil; aslanla, kaplanla savaşmalı.
Gülmüş kurt, demiş ki:
– Sevgili arkadaşım, biz seninle uzaktan kuzen sayılırız ama çok da farklıyız. Sen kendinden güçlü birinin hizmetine girmiş, kendi gözünü bırakıp dünyayı onun gözüyle görür olmuşsun. Bense bağımsız yaşar, karşıma çıkan fırsatları ayrım yapmadan değerlendirerek hayatta kalırım. Dostum da bellidir, düşmanım da; hatta benim kime dost, kime düşman olduğum da. Örneğin koyunlar onların can düşmanı olduğumu bilir. Senin sahibinse onların dostu gibi görünür, yemek verir, barınacak yer verir, canı istediğinde de kesip yiyiverir. Daha da beteri satar onların canlarını, dünyada can satıp geçinmek kadar kötü şey var mı? Söyle bakalım, hangi düşman daha dürüst ve daha hayırlı?
Düşüne düşüne dönmüş çoban köpeği sürünün yanına. Şöyle bir bakmış koyunlara, hak vermiş kurda.
··
54 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.