Hissetmemek ve hissedebilmek için her şeyi yapabilmek denen bir şey var sanırım bu hayatta. O küçük küçük ruhumuzda barınan çatlakların içinden geçmek, çevresinde dolanmak ve yeni yollar yaratmaya çalışırken hepimiz bir dönem Kinyas bir dönem de Kayra'yız aslında.. Her ne kadar iki ayrı karakter olsalar ve birbirlerinin zıttı olsalar da benim için tek bir insanın iki ayrı dünyası gibiydiler. Bu yüzden belki de yan yanayken hiç konuşmuyorlardı. Gerek yoktu. Bu adamların içlerinde hem her şey vardı hem de hiçbir şey yoktu. Ölüm ve Hayat gibi.. Hangimiz istemeyiz ki bu kadar hissizleştikten sonra bir beyin ölümü gerçekleştirmeyi. Bu adamlar da kendi beyin ölümlerini gerçekleştiriyorlar. Biri kendini siyah çarşafların, siyah perdelerin içine bırakırken diğeri normalleşme dediğimiz toplumun, ahlakın, iyi ve kötü, güzel ve çirkin kavramlarının ortasına atıyor. Mutluluğu tarif etmeye başlıyor ve her seferinde ayağı kendine ve mutsuzluğuna çarpıyor. Bu kadar normalleşme içerisinde bile yine tüm kavramlara takılıyor ve istese de kendini aşamıyor. Kendinden uzun süre kurtulamıyor. Hangimiz kurtulabiliyoruz ki? Kayra siyahın içinde bedenini uyutup, zihnini boşluğa salarken Kinyas kendisi olmayı, normal olmayı, iyi bir iş, eş ve hafta sonları dostlarla yenilen yemekleri seçiyor. Bana kalırsa gerçek beyin ölümü sahibi Kayra değil Kinyas' tır. Bir de benim favorim Alp'ten bahsetmek isterim. Nasılsın? Sorusuna öylesine güzel bir cevap verir ki sadece Alp'in cevabını okumak için bile bir kaç kez kitabı elime alacağımdan eminim. Hiçbir şey yok deyip Her şey var diye bitse de içinize hüzün işlenecek, sorgulama hiç bitmeyecek ve fikirlerinizin zıvanadan çıkacağı bir kitaba bakıyorsunuz..

Kinyas ve KayraHakan Günday · Doğan Kitap · 202226,8bin okunma

··

1.101 görüntüleme

D.. ∞

@Adsoyad2 ·

09 Ocak 2023 13:32

#172226238

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.