Saçma gerçekler...
‘Yeter artık hayatım, içme şu zıkkımı!’ dedi yine Ekrem. ‘Günde içtiğin 2 paket sigaranın parasını da alacağımız evin taksitine koyarız gülüm.’ de dedi Ekrem. Ayla naptı yani ben sigarayı daha çok içtim. Çaresizligin kokusunu dumanla bastırdım. Ha bir de ayda bir aldığım güzel kokularla. Kokuları da ben seçmiyorum. Marketin kızı seçiyor. Zevkli kız, güzel kokular veriyor bana. Mis gibi kokuyorum. Çalıştığım otelde herkes kokumun adını soruyor. Onu da bilmiom ki unutuyom. Oysa ben isterdim ki bebemin adını sorsunlar. Olmayan bebemin adını... Bebem olmuyorsa kabahat benim değil kocamın yani Ekremin... Kaynanam inanmıyor, oğlum kusurlu olamaz sende kusur diyor kaşlarını çatarak. Hatta diyor ki başka kadın alırsa bebesi olur. Tamam Ekrem diyorum bırak beni beben olsun, dinlemiyor. ‘Olmaz gülüm.’ diyor ama ‘Sigara da içme’ diyor. ‘Ekrem evlatlık bir bebe alalım, 15 yıl bekledik olmadı bak. Hadi nolur alalım.’ diyorum. ‘Gülüm kan bağımız olmayan bebeyi napalım. Aldığımız evi ona bırakamayız. Ablamın üstüne yapalım aldığımız evi. Biz ölünce yeğenlerime kalsın, kan bağı var.” diyor. Istemiom Ekrem... Ev de istemiom bebe de... Kazandığım paranın hepsiyle sigara ve parfüm alcam...
·
2.381 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.