Saramago’nun okuduğum ilk kitabı.
Körlüğün gözde değil, insanın içinde olduğunu çok akıcı bir şekilde anlatan güzel bir kurgu. İnsan dünyayı karanlık görmeyiversin; buna rağmen o içindeki hırs, şiddet, sapıklık vs. insani duygulardan vazgeçemiyormuş. Ve gözleri kör olduğu için bu duygularını hayvani bir şekilde yaşayabiliyormuş.
Malesef insan
