Bir çocukla tanıştım ben bu kitapta. Yalnız, yapayalnız, anlaşılmayı bekleyen... Anne ve babası tarafından terkedilmiş, dedesi ve ninesiyle yaşayan bir çocuk. Ufacık şeylerle mutlu olan, dedesinin aldığı çantayla havalara uçan... Birçoğumuz için değerli görülmeyen şeyler değerli bu çocuk için. Kayalarla, çiçeklerle, çantasıyla konuşmayı çok sever. Haa bir de en büyük zevki dürbünüyle Beyaz Gemi'yi izlemek... En büyük hayali de bir gün balık olmak ve Beyaz Gemi'ye, "Selam Beyaz Gemi! Ben geldim." diyebilmektir. Ey çocuk! Hayran kaldım senin küçücük yüreğindeki vicdanına! Ne çok öğrenecek şey var senden. Kıskandım vazgeçmeden isteyişini. Ama sana bir yer ayırdım kalbimde ve sen balık oldun orada. Bir de istediğin gibi, " Selam Beyaz Gemi! Ben geldim." dedin. Hani bazı kitap karakterleri karakter olmaktan çıkar da sizin içinizde bir yerlerde daima yer eder ya. İşte bu isimsiz kahraman benim diğer kahramanlarımın arasında yerini aldı. Hoş geldin çocuk.. İyi ki tanıdım seni. Herkes tanısın seni.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Nora Yayınları · 202070,5bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selcan Çekiç